Testy wysiłkowe wykorzystywane są w medycynie sportowej w celu:

1.  Oceny wydolności fizycznej organizmu.
2.  Kontroli reakcji hemodynamicznej na wysiłek fizyczny (ciśnienie tętnicze krwi, częstotliwość rytmu serca).
3.  Zapisu czynności bioelektrycznej serca (rejestracja 1do12 odprowadzeń) i uwidocznienie patologii
     związanych z wysiłkiem fizycznym: cech niedokrwienia mięśnia sercowego, zaburzeń rytmu, zaburzeń
     przewodnictwa.

Metody oceny wydolności fizycznej, które mają zastosowanie w medycynie sportowej:

1.  Oceniana metodą pośrednią (wg Astrand-Ryhming).
2.  Test PWC170 (Physical Working Capacity 85% max tętna).
3.  Test stopnia (test Harvardzki) do wykorzystania poza gabinetem lekarskim
4.  Maksymalna zdolność pobierania tlenu (V0₂max)
     – oceniana metodą bezpośrednią – badanie spiroergometryczne wymagające specjalistycznej aparatury
        i bardzo drogie (wykonywane przez bardzo specjalistyczne ośrodki naukowe).

Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej, styczeń 2006